Αριθμός ηλεκτρικών μοτοποδηλάτων εγγεγραμμένων στη Νορβηγία από το 2009 έως το 2020
Την τελευταία δεκαετία, ο αριθμός των ηλεκτρικών δικύκλων που καταγράφηκαν στη Νορβηγία αυξήθηκε χρόνο με το χρόνο, φτάνοντας σχεδόν τις 2.600 ταξινομήσεις το 2020. Πρόκειται για αύξηση πάνω από 41% σε σύγκριση με τα στοιχεία του 2019.
Αντίθετα, το ποσοστό των ταξινομήσεων ήταν μόνο περίπου 400 μονάδες το 2009.
Θα ρωτούσε κανείς, γιατί τόσες λίγες ταξινομήσεις σε μια χώρα πρωταθλήτρια στην Ηλεκτροκίνηση.
Ας το σκεφτούμε λίγο. Έκθεση του αναβάτη σε εξαιρετικά κακές καιρικές συνθήκες ειδικά το χειμώνα δεν θυμίζουν σε καμία περίπτωση Ελλάδα. Λίγοι θα αγοράσουν και είναι φυσιολογικό!
14 εταιρείες ηλεκτρικών σκούτερ θέλουν να νοικιάζουν ηλεκτρικά σκούτερ στο Oslo
Έως και 14 παίκτες φαίνεται πως θα νοικιάζουν ηλεκτρικά σκούτερ στην Νορβηγική πρωτεύουσα. Ο Δήμος του Oslo αποφάσισε ότι όλες αυτές οι εταιρείες πρέπει να υποβάλουν αίτηση για άδεια. Ο Οργανισμός Αστικού Περιβάλλοντος στο Όσλο αναμένεται να εξετάσει τώρα τις διάφορες εφαρμογές.
Σύμφωνα με το στρατηγικό πλάνο, το καθεστώς θα τεθεί σε ισχύ στις αρχές Σεπτεμβρίου ημερομηνία που δυστυχώς δεν μας βρίσκει στην χώρα.
Σύμφωνα με το σχέδιο, ο Δήμος αποφάσισε ότι μπορούν να νοικιαστούν έως και 8.000 ηλεκτρικά σκούτερ σε διαφορετικές ζώνες της πόλης.
Μέχρι σήμερα, υπάρχουν εννέα εταιρείες στην αγορά ενοικίασης ηλεκτρικών σκούτερ στην πόλη.
Παρά το γεγονός ότι δεν ψάξαμε το τι συμβαίνει με τις άλλες μεγάλες πόλεις όπως το Bergen, ή το Trondheim, γενικώς η εικόνα ήταν επιεικώς από κακή έως απαράδεκτη και θα το εξηγήσω ευθύς αμέσως.
Η χρήση των scooters (πιο απλά ηλεκτρικών πατινιών) ήταν όντως πολύ μεγάλη.
Η χρήση αυτή περιορίζεται κυρίως στα νέα άτομα, όμως η εντύπωση που εισπράττεις ως ένας πεζός που έχεις περπατήσει πεζός 62.5 χλμ. σε 10 και πλέον πόλεις είναι αποκαρδιωτική.
Οι Νορβηγοί παράκαμπταν, πήδαγαν ή τα αποφεύγαν γενικότερα πόσο μάλλον να τα ακουμπήσουν ή να τα σηκώσουν ή να τα μετακινήσουν σε κάποια άκρη.
Νομίζω ότι σε αυτό προκύπτει ένα μεγάλο ερώτημα. Μπορεί να μπει μια τάξη σε όλα αυτά τα παρατημένα πατίνια που μοιάζουνε με τεχνολογικά σκουπίδια.
Αυτό που οφείλω αν παραδεχτώ ήταν ο σεβασμός στον ΚΟΚ, το σταμάτημα στις διαβάσεις, και φυσικά μπορείτε να δείτε τόσο τα πατίνια όσο και τα ποδήλατα στις σχετικές μας φωτογραφίες.
Νομίζω γενικά ότι τα ποδήλατα ήταν πολύ πιο τακτοποιημένα και έτοιμα προς μια πιο “πολιτισμένη” χρήση σε σχέση με τα πατίνια.
Αν με ρωτήσετε ποια ήταν εντύπωση…θα έλεγα εντυπωσιακή αν και για πρώτη φορά οδήγησα scooter στην Θεσσαλονίκη.
Αν θέλει κανείς να αποδώσει τον όρο «σφαίρα» θα καταλάβει γιατί η Ελληνική πολιτεία έδωσε τόση σημασία στην διαμόρφωση και ψήφιση ενός νόμου για την μικροκινητικότητα στην Ελλάδα με επιβολή μέχρι και κράνους. Και ας μην ήμασταν κι εμείς ως χρήστε οι πλέον πολιτισμένοι. Θυμηθείτε ότι στην Θεσσαλονίκη τα πετάγαμε στον Θερμαϊκό. ¨όλα όμως αλλάζουν κι’ έτσι και εδώ ο κόσμος θα μάθει την σωστή χρήση τους χωρίς να δημιουργεί προβλήματα στους πεζούς κυρίως με τεχνολογικά «σκουπίδια».
