Ακούστε ή διαβάστε την συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης με τον κ. Αντώνη Αδάναλη, BMW i manager με αφορμή τη διεξαγωγή της 4ης ΠανΠελοποννησιακής Ημερίδας Επιχειρηματικότητας στο Ναύπλιο.
“Σ”: Πώς κρίνετε την πορεία του BMW i3 στην Ελληνική αγορά μέχρι σήμερα;
“κ.Α.”: Η εμπορική πορεία του BMW i3 στην ελληνική αγορά μπορεί να χαρακτηριστεί ιδιαίτερα επιτυχημένη, τηρουμένων των αναλογιών της κατηγορίας των ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Το BMW i3 είναι το πρώτο σε πωλήσεις ηλεκτρικό αυτοκίνητο στην Ελλάδα, από το 2013 όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά. Σε μια αγορά στην οποία το θεσμικό πλαίσιο μόνο φιλικό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, απέναντι την ηλεκτροκίνηση γενικότερα.
“Σ”: Πώς βλέπετε να εξελίσσονται τα ηλεκτρικά Ι.Χ. τα επόμενα χρόνια;
“κ.Α.”: Η ηλεκτροκίνηση και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ήδη έχουν αρχίσει να αλλάζουν τα δεδομένα της αυτοκίνησης. Αυτό θα το δούμε πολύ πιο έντονα στα επόμενα 3 – 4 χρόνια. Η διείσδυση τόσο των ηλεκτρικών, όσο και των Plug-in Hybrid μοντέλων, θα αυξάνεται διαρκώς, καθώς τόσο η προσφορά όσο και η ζήτηση θα είναι μεγαλύτερη.
Στα επόμενα χρόνια, η εξέλιξη της τεχνολογίας των μπαταριών υψηλής τάσης θα οδηγήσει σε αυτονομίες που θα πλησιάζουν τις αντίστοιχες συμβατικών αυτοκινήτων και θα κάνει τα ηλεκτρικά οχήματα ακόμα πιο θελκτικά σε ευρύτερο κοινό.
“Σ”: Τι αλλάζει στην αγορά του αυτοκινήτου με την παρουσίαση γενικότερα ηλεκτρικών οχημάτων;
“κ.Α.”: Η ηλεκτροκίνηση φέρνει μεγάλες αλλαγές στην αγορά του αυτοκινήτου, σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι διαφορετικές ανάγκες των ηλεκτρικών οχημάτων και φυσικά των ιδιοκτητών/χρηστών τους, διαφοροποιεί τα δεδομένα τόσο κατά την πώληση όσο και μετά την πώληση. Και αυτές οι ανάγκες πρέπει οπωσδήποτε να εξυπηρετούνται.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το θέμα του ανεφοδιασμού/φόρτισης των ηλεκτρικών οχημάτων. Ηλεκτροκίνηση χωρίς υποδομές φόρτισης είναι δύσκολο να αναπτυχθεί. Είναι σαν να μιλάμε για συμβατική αυτοκίνηση χωρίς πρατήρια ανεφοδιασμού καυσίμων. Και μπορεί ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο να έχει το μεγάλο πλεονέκτημα της φόρτισής του ακόμα και στο σπίτι μας, αλλά η προϋπόθεση ενός χώρου στάθμευσης με πρόσβαση σε γραμμή ρεύματος, ουσιαστικά κάνει την αγορά ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου απαγορευτική, σε όσους διαμένουν σε μεγάλα ή μικρότερα αστικά κέντρα και δεν διαθέτουν συγκεκριμένη θέση στάθμευσης.
Ένα ανεπτυγμένο – σε στρατηγικά σημεία – Δίκτυο δημόσιας φόρτισης μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Και να αναπτύξει την ηλεκτροκίνηση. Και η ανάπτυξη ενός Δικτύου φόρτισης, μπορεί να γίνει “εύκολα”, καθώς είναι πολύ πιο “απλό” να τοποθετήσεις συσκευές φόρτισης, σε σχέση με αντλίες καυσίμων και μάλιστα σε περισσότερα σημεία (π.χ. εμπορικά κέντρα, super market, parking, ακόμα και στα πεζοδρόμια).
Για να υλοποιηθεί αυτό, όμως, απαιτείται ένα ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο, το οποίο να διευκολύνει και όχι να δυσκολεύει χωρίς λόγο την ανάπτυξη υποδομών δημόσιας ή ημι-δημόσιας φόρτισης, θέτοντας ανούσιες προδιαγραφές.
“Σ”: Πώς κρίνετε την Ελληνική αγορά από άποψη υποδομών σημείων φόρτισης;
“κ.Α.”: Οι υποδομές δημόσιας/ημι-δημόσιας φόρτισης είναι δυστυχώς υποτυπώδεις ακόμα. Προς το παρόν κρατική μέριμνα στο θέμα δεν υπάρχει. Ούτε όμως και σχέδιο, παρά την “εντολή” της Ε. Ε. για την κατασκευή Δικτύου/Δικτύων φόρτισης που πρέπει να αριθμούν περισσότερα από 10.000 σημεία, μέχρι το 2020.
Ό, τι έχει γίνει μέχρι σήμερα, έχει γίνει με ιδιωτική πρωτοβουλία και παρά το μικρό μέγεθος του εγχειρήματος, προσωπικά θεωρώ ότι αποτελεί μια πολύ σοβαρή προσπάθεια. Το πρώτο ιδιωτικό Δίκτυο ημι-δημόσιας φόρτισης (καθώς οι φορτιστές βρίσκονται κυρίως σε ιδιωτικά parking και γενικότερα σε ιδιωτικούς χώρους, που είναι προσβάσιμοι στον καθένα, ωστόσο) είναι γεγονός εδώ και περισσότερα από δύο χρόνια και συνεχώς επεκτείνεται.
Δυστυχώς όμως, η ανάπτυξη γίνεται με αργούς ρυθμούς. Και σ’ αυτό ευθύνεται φυσικά η απουσία της κρατικής μέριμνας αλλά και το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, το οποίο θα μπορούσε να είναι πιο ορθολογικό όσον αφορά στις διαδικασίες/προδιαγραφές εγκατάστασης φορτιστών.
Τέλος, λόγω της κρατικής αδιαφορίας στο θέμα της ηλεκτροκίνησης γενικότερα, χάνονται κάθε χρόνο Ευρωπαϊκά κονδύλια που προορίζονται αποκλειστικά για έργα που αφορούν στις αειφόρες μετακινήσεις, μεταξύ των οποίων, φυσικά, συγκαταλέγεται η ηλεκτροκίνηση ως η πλέον αειφόρος μορφή αυτοκίνησης και τα Δίκτυα φόρτισης.
Για άλλη μια φορά, λοιπόν, η χώρα μας δεν εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που δίνονται για αναπτυξιακά έργα, που ούτως ή άλλως σε μερικά χρόνια θα αναγκαστεί να υλοποιήσει. Σε κάθε περίπτωση και μέχρι σήμερα, έχουμε χάσει – ως χώρα – χρήματα της Ε. Ε. Το χειρότερο απ’ όλα όμως, είναι το γεγονός ότι αυτά τα «Ευρωπαϊκά» χρήματα και για το συγκεκριμένο σκοπό, μπορεί μελλοντικά να μην υπάρχουν…
“Σ”: Το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο είναι αρκετό;
“κ.Α.”: Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω, ότι το νομοθετικό πλαίσιο που αφορά στην ηλεκτροκίνηση σε γενικό επίπεδο, είναι επαρκές. Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, είναι ανύπαρκτο…
Σε ό, τι υφίσταται χρειάζεται εξορθολογισμός. Σε ό, τι δεν υφίσταται και πρέπει να θεσμοθετηθεί χρειάζεται μελέτη, υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών από άλλες χώρες (της Ε. Ε. ή μη) και φυσικά ένα σχέδιο δράσης προσαρμοσμένο στα Ελληνικά δεδομένα.
Όταν όμως συνειδητοποιείς για πολλοστή φορά ότι η γραφειοκρατία, η έλλειψη γνώσης και βούλησης και η μη συμμόρφωση σε Κοινοτικές Οδηγίες, κάνουν την διάδοση της ηλεκτροκίνησης – αν μη τι άλλο – δύσκολη, δεν μπορείς να είσαι αισιόδοξος…
Προσωπικά θα ήθελα να δω την Ελλάδα, να πρωτοστατεί στον τομέα της ηλεκτροκίνησης και όχι να είναι ουραγός ως συνήθως. Θα ήθελα να δω κίνητρα για την απόκτηση ηλεκτρικών αυτοκινήτων, τα οποία αποδεδειγμένα έχουν τεράστια οφέλη για τον ιδιοκτήτη/χρήστη, για το περιβάλλον, ακόμα και για τον κρατικό προϋπολογισμό. Θα ήθελα να δω μια χώρα που μπορεί να παράγει άφθονο ηλεκτρικό ρεύμα «δωρεάν» από Α.Π.Ε., να χρησιμοποιεί την ηλεκτροκίνηση ως φορέα ανάπτυξης.
“Σ”: Πώς ακριβώς βλέπετε να επηρεάζει τους επισκευαστές αυτοκινήτου η νέα τεχνολογία Ηλεκτροκίνησης;
“κ.Α.”: Θα σας απαντήσω πολύ σύντομα και ίσως απλοϊκά: Όποιος δεν ακολουθεί τις εξελίξεις, απλά εξαφανίζεται… Το έχουμε δει να συμβαίνει με εταιρείες κολοσσούς. Μπορεί πολύ πιο εύκολα να συμβεί σε μικρότερα μεγέθη.
Η ηλεκτροκίνηση, φέρνει και στον τομέα της συντήρησης/επισκευής αλλά και γενικά στον τομέα της εξυπηρέτησης μετά την πώληση, νέα δεδομένα. Όποιος θέλει να παραμείνει στο χώρο, πρέπει να προσαρμοστεί, σ’ αυτά. Να “στρίψει” σ’ αυτή την καμπή της αυτοκίνησης, με τη σωστή ταχύτητα, για να παραμείνει στο “δρόμο”…
“Σ”: Οι φανοβαφείς επηρεάζονται από τα νέα υλικά κατασκευής ή ΌΧΙ;
“κ.Α.”: Προφανώς. Τα νέα υλικά, φέρνουν και νέες μεθόδους επεξεργασίας και επισκευής. Όλοι ξέρουμε ότι το αλουμίνιο για παράδειγμα, έχει ιδιαιτερότητες ως υλικό. Πόσο μάλλον το ανθρακόνημα, που ήδη εμείς χρησιμοποιούμε στα αυτοκίνητά μας σε ευρεία κλίμακα.
Και στον τομέα των υλικών θα υπάρξουν μεγάλες διαφοροποιήσεις στο άμεσο μέλλον. Πρακτικά δεν υπάρχει κάτι ανέφικτο να επεξεργαστεί/επισκευαστεί. Η εκπαίδευση και η εξειδίκευση, όμως, θα γίνεται συνεχώς πιο αναγκαία και σ’ αυτόν τον τομέα. Και σίγουρα νέες υποδομές θα απαιτηθούν, στην περίπτωση που κάποιος θέλει να ακολουθήσει τις εξελίξεις.
“Σ”: Σε σχέση με την 4η ΠανΠελοποννησιακή ημερίδα επιχειρηματικότητας έχετε να στείλετε στους συμμετέχοντες κάποιο μήνυμα;
“κ.Α.”: Το μήνυμα ή αν θέλετε η προτροπή από την δική μου πλευρά, προς τους επαγγελματίες που συμμετέχουν στην ημερίδα, είναι να παρακολουθούν τις εξελίξεις και να συνεχίσουν να επενδύουν στην επιμόρφωση τους. Τα δεδομένα του χώρου της αυτοκίνησης έχουν ήδη αρχίσει να αλλάζουν σημαντικά άλλωστε και τα επόμενα χρόνια όλοι οι επαγγελματίες του κλάδου θα αντιμετωπίσουν πολύ μεγάλες προκλήσεις. Και μόνο η επαρκής επιμόρφωση μπορεί να βοηθήσει έναν επαγγελματία να αντιληφθεί τις αλλαγές και να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις με επιτυχία.
